متن و ترجمه ی دعای نوزدهم صحیفه سجادیه + صوت دعا

متن :
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ، عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الِاسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ :
اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَیْثَ، وَ انْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِغَیْثِکَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِکَ الْمُونِقِ فِی جَمِیعِ الْآفَاقِ. وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِکَ بِإِینَاعِ الثَّمَرَةِ، وَ أَحْیِ بِلَادَکَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِکَتَکَ الْکِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْیٍ مِنْکَ نَافِعٍ، دَائِمٍ غُزْرُهُ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ، وَابِلٍ سَرِیعٍ عَاجِلٍ. تُحْیِی بِهِ مَا قَدْ مَاتَ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِی الْأَقْوَاتِ، سَحَاباً مُتَرَاکِماً هَنِیئاً مَرِیئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا، غَیْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ. اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً مَرِیعاً مُمْرِعاً عَرِیضاً وَاسِعاً غَزِیراً، تَرُدُّ بِهِ النَّهِیضَ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِیضَ اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْیاً تُسِیلُ مِنْهُ الظِّرَابَ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِی جَمِیعِ الْأَمْصَارِ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ، وَ تُکْمِلُ لَنَا بِهِ طَیِّبَاتِ الرِّزْقِ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِیدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِنَا. اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَیْنَا سَمُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَیْنَا حُسُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَیْنَا رُجُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَیْنَا أُجَاجاً. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَکَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَی‏ءٍ قَدِیرٌ.


ترجمه :
نیایش آن حضرت در طلب باران

خدایا، ما را به باران زنده و سیراب گردان، و با آن بارانِ درشت و فراوان که از ابرهای بارنده فرو می‌ریزد و در همه جای زمین گیاهان زیبا و پُر طراوت می‌رویاند، رحمت خود را بر ما بگستران.
میوه‌ها را برسان و بر بنگان خود منّت گذار، و سرزمین‌های مرده را به شکفتنِ شکوفه‌ها زنده ساز، و فرشتگانِ نویسنده را فرمان ده که با هر باران که می‌فرستی حاضر آیند؛ بارانی که سودمند و پیوسته و فراوان و گسترده و تُندبار است؛
تا با آن، زمینِ مرده را زنده کنی، و آنچه را از دست رفته است باز گردانی، و آنچه را روییدنی است برویانی، و روزی‌های مردم را وسعت دهی، از ابری انبوه و برهم نشسته، شادی آور، خوش عاقبت، در همه جا سایه گستر، پُر سر و صدا، اما نه آن گونه که بارانش به ویرانی انجامد و برقش فریب و نیرنگ باشد.
خدایا، ما را از بارانی سیراب کن که فریاد رسنده‌ی ما، رویاننده‌ی گیاه، فرا گیرنده و بسیار بارنده باشد، تا گیاهان نورُسته را خرّمی و بالندگی بخشی و گیاهانِ خفته را به پا داری.
خدایا، بارانی برای ما بفرست که با آن آب از تپّه‌ها روان کنی، و چاه‌ها را پُر آب سازی، و رودها را به خروش آوری، و درختان را برویانی، و در همه‌ی شهرها ارزانی پدید آوری، و چارپایان و مردمان را توش و توان بخشی، و روزی‌های پاکیزه را برای ما کامل گردانی، و کِشت ما را برویانی، و پستان‌ها را پُر شیر سازی، و بر نیروی ما بیفزایی.
خدایا، مبادا سایه‌ی آن ابر بر ما بادِ گرم وزد، و سردی‌اش برای ما ناخجسته شود، و به جای باران بر سر ما سنگ ببارد و آبِ آن در کام ما تلخ و ناگوار آید.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از برکات آسمان‌ها و زمین برخوردار نما، که تو بر هر کار توانایی.

صوت دعای یازدهم را از اینـــجا دریافت نمایید